ना तुझ्या मिठीत होते ना कुशीत होते
अस्तीत्व माझे या मुक्या शब्दांत होते.
तुझ्या नतंर काय माझ्या पुढ्यात होते
आठवणी मनात आणी अश्रु डोळ्यात होते.
धडपड्ताना वादळात शब्दांनीच मला सावरले
मला वणव्यात झोकंणारे ते तुझेच हात होते.
आजही या काळजांवर तुझेच घाव ओले
आणी त्या प्रत्येक घावावर तुझेच नाव होते.
आजही सारे माझ्या जखमांवर हसत होते
मी कसा हसु आभाळ माझ्या डोळ्यात होते.
तुझ्याशीवाय आता काय ह्या निर्जीव देहात
आत्म्याशीवाय जगणारे ते जिवतं प्रेत होते.
दुर राहून सा-यांनी पाहीला हा तमाशा
तु केलास घात माझा काय माझ्या नशीबात होते.
असेच दिवस जात होते स्मशान जवळ येत होते
आज जळताना कळाल जिवन माझ जळण्यात होते.
आसवांच्या जागी आता शब्द माझे गळू लागले
मला नाही मिळाल ते प्रेम शब्दांना मिळत होते.
तु नसलिस तरी आयुश्यात आज बरेच काही होते
शब्दांनी काही जिंकु शकतो प्रेमाने थोडेच काही होते.